مشارکت محدود چیست؟ چگونه یک کار می کند و چگونه می تواند به نظر برسد

شرکت محدود یک مدل کسب و کار است که می تواند کارآفرینان جسور و مبتکر را با سرمایه گذاران باهوشی که به دنبال تامین مالی سرمایه گذاری های تجاری سودآور و کم لمس هستند، ارتباط دهد. اگر با هر یک از این قوانین مطابقت دارید، درک کامل مفهوم به نفع شماست.

در اینجا، مدل را بیشتر بررسی می‌کنیم، آن را از ترتیبات تجاری مشابه متمایز می‌کنیم، مزایا و معایب آن را بررسی می‌کنیم و نمونه‌های برجسته‌ای از ظاهر آن را در عمل مرور می‌کنیم. بیایید شیرجه بزنیم.

شرکت با مسئولیت محدود چیست؟

نمونه‌های مشارکت محدود

مزایا و معایب مشارکت محدود

شرکت عمومی در مقابل مشارکت محدود

شرکت محدود در مقابل LLC

شرکت با مسئولیت محدود در مقابل مشارکت با مسئولیت محدود

شرکت با مسئولیت محدود با یک شریک عام شروع می شود – طرفی که یک سرمایه گذاری تجاری را شروع کرده یا دنبال می کند. آنها پیشتاز عملیات شراکت هستند و بیشتر اختیارات تصمیم گیری را در این ترتیبات در اختیار دارند.

اگر سرمایه گذاری شریک عمومی به اندازه کافی فریبنده باشد، یک یا چند شریک با مسئولیت محدود – سرمایه دارانی که موافقت می کنند یک پروژه را بدون در نظر گرفتن کنترل اولیه بر آن تأمین کنند – این تلاش را تأمین مالی می کنند.

ریسک شریک محدود معمولاً به سرمایه اصلی آنها محدود می شود. آنها به اندازه شرکای عمومی خود – که مسئولیت هرگونه بدهی تجاری یا تعهدات مالی را به عهده می گیرند – دارای مسئولیت قانونی نیستند.

در حالت ایده‌آل، این سرمایه‌گذاری موفقیت‌آمیز است و سهمی از سود بین هر شریک با مسئولیت محدود درگیر توزیع می‌شود – بر اساس اندازه سرمایه‌گذاری‌های آنها. اگر پروژه شکست بخورد، شرکای محدود فقط آنچه را که در ابتدا قرار داده اند از دست می دهند.

یکی از جذابیت‌های اصلی مشارکت محدود، ساختار مالیاتی «گذرا» آن است. به جای اینکه خود شراکت برای درآمدی که ایجاد می کند مشمول مالیات شود، شرکای محدود فقط برای سهم خود از سود در اظهارنامه مالیاتی شخصی خود مشمول مالیات می شوند — اجتناب از “مالیات مضاعف” که چندین سرمایه گذار شرکتی باید با آن مقابله کنند.

اکنون که احساس می‌کنید شراکت‌های محدود چیست، بیایید نگاهی به شکل ظاهری آنها بیاندازیم.

نمونه های مشارکت محدود

شرکت‌های محدود معمولاً برای پروژه‌های محدود به زمان اعمال می‌شوند. سه مورد از برجسته‌ترین نمونه‌ها، پروژه‌های فیلم‌سازی، املاک و مستغلات و اکتشاف منابع طبیعی هستند.

فیلمسازی

شرکت‌های محدود جایگاه نسبتاً رایجی در صنعت سرگرمی دارند – به‌ویژه وقتی صحبت از فیلم‌سازی می‌شود. آنها وسیله ای عالی برای فیلمسازانی هستند که نیاز به حمایت مالی دارند اما همچنان می خواهند درجه بالایی از کنترل خلاقانه بر پروژه های خود را حفظ کنند.

در این موارد، شرکای محدود سرمایه لازم را برای تأمین مالی یک فیلم فراهم می‌کنند، اما معمولاً در روند خلاقیت یا فعالیت‌های روزمره فیلمساز تداخلی ایجاد نمی‌کنند. به نوبه خود، فیلمساز شریک عام محسوب می شود و با مسئولیت محدود محافظت نمی شود.

املاک و مستغلات

شرکت‌های محدود در صنعت املاک نیز رایج است. گروه‌هایی از سرمایه‌گذاران اغلب سرمایه‌ها را برای سرمایه‌گذاری در پروژه‌های توسعه، خرید ملک یا فرصت‌های اجاره با هم ترکیب می‌کنند.

این طرف‌ها با یک شریک عمومی (معمولاً یک مدیر دارایی با تجربه، یک شرکت توسعه یا یک شرکت بزرگ) ارتباط برقرار می‌کنند، به سرمایه‌گذاری‌هایشان اعتماد می‌کنند، و مسئولیت محدودی را بر عهده می‌گیرند – محدود به میزان سرمایه‌گذاری آنها.

اکتشاف منابع طبیعی

پروژه‌های اکتشاف منابع طبیعی – سرمایه‌گذاری‌های تجاری یک‌باره که در آن طرف‌ها سعی می‌کنند از مناطق خاصی برای منابعی مانند نفت، مواد معدنی و گاز طبیعی بهره ببرند – اغلب به‌عنوان مشارکت‌های محدود طراحی می‌شوند.

مثل فیلمسازی و توسعه املاک و مستغلات، پروژه های اکتشاف منابع طبیعی معمولاً به عنوان یک تلاش یکباره در نظر گرفته می شوند. آنها را به سرمایه گذاری های ایده آل برای شرکای احتمالی تبدیل می کند که به دنبال ریسک محدود و غیر تکراری برای پاداش های بالقوه بالا هستند.

مزایا و معایب مشارکت محدود

مزیت: مالیات مشارکت محدود وجود دارد.

مالیات شراکت محدود یکی از بزرگترین مزیت های این ساختار است. همانطور که اشاره کردم، شرکت های محدود از این نظر منحصر به فرد هستند که مالیات بر درآمد مستقیم پرداخت نمی کنند. درعوض، هر گونه زیان مالی یا سود به شرکا “انتقال می‌یابد” – و شرکا آن سود یا زیان را در اظهارنامه‌های مالیاتی فردی خود لحاظ می‌کنند.

از آنجایی که یک شرکت تضامنی خود از مالیات بر درآمد معاف است، شرکا از “مالیات مضاعف” اجتناب می کنند – سناریویی که در آن یک شرکت مالیات مستقیم بر سود تجاری خود می پردازد، سپس آن سود را بین سهامدارانی که هم می پردازند توزیع می کند. مالیات های فردی بر این سودها.

مضرات: شرکای عمومی ریسک زیادی را متحمل می شوند.

شرکای عمومی درگیر در شرکت‌های محدود عمدتاً مسئول بیشتر جنبه‌های سرمایه‌گذاری خود هستند – و این می‌تواند هم قدرت‌بخش و هم آزاردهنده باشد. 

همانطور که اشاره کردم، شرکای تضامنی بیشتر اختیارات تصمیم گیری را در یک شرکت تضامنی دارند، اما مسئولیت اصلی بدهی ها، بدهی ها و سایر تعهدات مشارکت را نیز بر عهده دارند. این بدان معناست که اگر یک سرمایه‌گذاری تجاری در مسیری ناخوشایند قرار بگیرد، دارایی‌های شخصی آنها – علاوه بر دارایی‌های تجاری‌شان – در خط است. 

مزیت: شرکای محدود ریسک زیادی را متقبل نمی شوند.

در طرف دیگر نکته قبلی، شرکای محدودی که در یک مشارکت محدود شرکت دارند، پس از سرمایه گذاری اولیه خود، هیچ کاری را دنبال نمی کنند. این باعث می‌شود که این ترتیبات شرط خوبی برای سرمایه‌دارانی باشد که مایلند در ازای امنیت مالی، کنترل یک سرمایه‌گذاری تجاری را قربانی کنند.

بدترین اتفاقی که ممکن است برای یک شریک با مسئولیت محدود در یک شرکت با مسئولیت محدود بیفتد این است که آنها آنچه را که در ابتدا گذاشته اند را جبران نکنند. در حالی که چنین ضررهایی لزوماً بی اهمیت نیستند، اما اساساً ثابت و به طور کلی قابل کنترل هستند. 

اگر یک سرمایه‌گذاری با مشکل مواجه شود، از آنها انتظار نمی‌رود که دارایی‌های تجاری یا شخصی را برای پوشش زیان‌ها و بدهی‌ها قرار دهند. این امر باعث می شود که مشارکت های محدود شرط های ریسک را برای سرمایه گذاران کاهش دهند. 

مضرات: شرکای محدود در هنگام تصمیم‌گیری، نفوذ بسیار محدودی دارند.

شرکای محدود به دلیلی “محدود” نامیده می شوند. در ازای پذیرش ریسک مالی “محدود”، توانایی آنها برای هدایت یک سرمایه گذاری تجاری “محدود” است.

از آنها کم و بیش خواسته می شود که به طور کامل به شرکای عمومی خود در جهت و تصمیم گیری پشت سرمایه گذاری خود اعتماد کنند. در بسیاری از موارد، آنها همچنین انعطاف لازم برای برداشت وجوه خود را با پیشرفت سرمایه گذاری بدون رضایت شریک عمومی ندارند.

این می‌تواند این ترتیبات را برای برخی شرکای محدود ناامیدکننده کند. اگر یک شریک عمومی تنبل، نامنظم، سرسخت، یا یکسره بی اثر باشد، شرکای محدود معمولاً نمایندگی یا اختیار لازم را ندارند که وارد عمل شوند.

مزیت: مقدار زیادی بودجه وجود دارد.

از آنجایی که مشارکت های محدود ریسک کمتر و مشارکت فعال را در بر می گیرند، اغلب می توانند طیف وسیعی از سرمایه گذاران را جذب کنند. اگر شرکای با مسئولیت محدود شرکای عمومی بالقوه خود را توانا و متعهد ببینند، احتمالاً تمایل دارند که پول خود را به آنها اعتماد کنند.

و در حالی که برخی از سرمایه گذاران بالقوه ممکن است از این ایده که به طور فعال در مسیر یک سرمایه گذاری مشارکت نداشته باشند، ناامید شوند، بسیاری از این ایده که عقب بنشینند و اجازه دهند سرمایه گذاری هایشان برای آنها کار کند، باز هستند یا حتی مشتاق هستند. همه اینها به سطح بالاتری از بودجه نسبت به سایر مدل‌های کسب‌وکار تبدیل می‌شوند.

شرکت‌های محدود غالباً با سایر مدل‌های تجاری ترکیب می‌شوند – به ویژه مشارکت‌های عمومی، شرکت‌های LLC و مشارکت‌های مسئولیت. بیایید نگاهی به برخی از تفاوت‌های کلیدی بیندازیم که مشارکت‌های محدود را از ترتیبات مشابه متمایز می‌کند.

شرکت عمومی در مقابل مشارکت محدود

تفاوت‌های بین شرکت تضامنی و مشارکت محدود حول درجات سرمایه‌گذاری شخصی است. شرکای عمومی معمولاً سهم شخصی بسیار بیشتری در یک کسب و کار دارند – و این روند به چند طریق خود را نشان می دهد.

به عنوان مثال، شرکای با مسئولیت محدود شخصا در قبال بدهی‌ها و تعهدات شرکت مانند شرکای عمومی مسئول نیستند. اگر شرکتی دچار بدهی شود، ممکن است دارایی های شخصی شریک عام در هنگام پرداخت آن وارد عمل شود. در بدترین حالت، یک شریک محدود تنها در صورتی می‌تواند سرمایه‌گذاری خود را جبران نکند که کسب‌وکاری که سرمایه‌گذاری می‌کند دچار مشکل شود.

اما این درجه از مسئولیت شخصی با یک معاوضه همراه است. اگرچه شرکای عمومی ریسک بیشتری را نسبت به شرکای محدود خود متقبل می شوند، اما کنترل بسیار فوری تری بر عملیات روزانه شرکت دارند.

در بیشتر موارد، شرکای محدود اختیار تصمیم‌گیری برای کسب‌وکارهایی که در آن سرمایه‌گذاری می‌کنند ندارند. و معمولاً نمی‌توانند بدون اجازه شریک عمومی وجوه – حتی مبلغ اصلی را که سرمایه‌گذاری کرده‌اند – برداشت کنند.

>

شرکت محدود در مقابل LLC

شرکت با مسئولیت محدود (LLC) یک ساختار شرکتی است که در آن هیچ یک از صاحبان یک شرکت شخصاً مسئول بدهی ها و تعهدات یک شرکت نیستند. هیچ یک از این نهادها خودشان مالیات نمی پردازند – در عوض، زیان و سود آنها از طریق اعضای آنها منتقل می شود تا در اظهارنامه مالیاتی فردی آنها مطالبه شود.

چند تفاوت کلیدی بین مشارکت محدود و LLC وجود دارد – تفاوت در ساختار مالکیت مربوطه هر مدل یکی از مهمترین آنها است.

در مواردی که یک مشارکت محدود دارای ذینفعان متعددی است که دارای اختیارات تصمیم‌گیری کامل یا بدون اختیار هستند، هر ذینفع در LLC حق دارد فعالانه در مدیریت کسب‌وکار کمک کند.

و همانطور که اشاره کردم، اعضای LLC نیز از مسئولیت شخصی در قبال بدهی ها و تعهدات یک شرکت در امان هستند. اگر یک LLC زیر پا گذاشته شود، اموال شخصی اعضا مانند شریک عام در یک مشارکت محدود در خطر نخواهد بود.

شرکت با مسئولیت محدود در مقابل مشارکت با مسئولیت محدود

شرکت‌های با مسئولیت محدود اغلب با شرکت‌های با مسئولیت محدود (LLP) اشتباه گرفته می‌شوند – ترتیبات تجاری که در آن دو یا شرکای تجاری بیشتری درجاتی از مسئولیت مشترک و شخصی در قبال بدهی ها و تعهدات یک شرکت را بر عهده می گیرند.

تفاوت بین این دو مربوط به سهم هر ترتیب از مسئولیت است. با یک LLP، همه درگیر درگیر هرگونه تعهدات قانونی یا عواقبی هستند که ممکن است کسب و کار متحمل شود – نه فقط یک شریک عمومی.

در نهایت، عملی بودن تشکیل یک مشارکت محدود واقعاً در هر مورد متفاوت است. در برخی موارد، سپردن یک سرمایه گذاری تجاری به یک شریک عام کار بیهوده ای است در حالی که گروهی از شرکای محدود با ریسک مالی نسبتاً کم از آنها حمایت می کنند. در مواقع دیگر، منطقی تر است که شرکای خود را با اندکی پوست بیشتر در بازی فعال تر کنید.

مهم نیست که سرمایه‌گذاری تجاری شما چگونه به نظر می‌رسد، تنظیم یک شراکت محدود احتمالاً ارزش بررسی دارد – حتی اگر در نهایت به ساختار شراکت دیگری برسید.

یادداشت سردبیر: این پست در ابتدا در سپتامبر 2021 منتشر شد و برای جامعیت به‌روزرسانی شده است.